Gdyby skrupulatnie wyliczyć czas spędzany przeze mnie na zadaniach kreatywnych, byłoby tego całkiem sporo. Jeśli któregoś dnia nie uczę się czegoś nowego, to tylko dlatego, że muszę przećwiczyć umiejętność nabytą wczoraj. Równie dużo jest też wprowadzania poprawek… W każdym razie mam już za sobą smycze, flagi, buttony, aplikację internetową, zdjęcia reklamowe, plakaty, roll-upy i jeszcze miliony innych rzeczy, o które człowiek z normalnym postrzeganiem świata potyka się i nie zwraca na nie uwagi. Ewentualnie komentuje krótkim przekleństwem, jeśli faktycznie się o to potyka.
Mimo regularnego siedzenia za biurkiem nadal nie przestałam robić rzeczy ręcznie. Zlecenia oczywiście traktuję poważnie, ale mają pecha, że muszą tak długo czekać na swoją kolej. Już niedługo planuję uruchomić osobną podstronę, żeby wszystkie komiksy i ilustracje robione dla Na Tropie mogły się pojawić również tutaj i zarchiwizować w należny im sposób.
Z połączenia zmęczenia po pracy z dystansem do świata wychodzą mi takie prezenty, którymi nie miałam czasu się pochwalić:
akrylowy Kermit na płótnie
I Dwie Mamy na dzień Matki 🙂
Jeszcze dziś dokupiłam porcelany na portrety ojców, a już niedługo kolejne płótno i drukowane kubki, więc nie wiadomo, w co ręce włożyć. I oczywiście praca, jakkolwiek kocham tę po godzinach, a lubię tę w ramach etatowego standardu 9.00-17.00, nie może się mierzyć ze słońcem w czerwcowych pelargoniach, ani ze smakiem świeżego zielonego groszku.
